Akşam olmuştu uyuma vaktim gelmişti. Uyumak için dolaba yönelip giysimi alacaktım. Giysimi aldıktan sonra anı kutumu gördüm. Uzun zamandır açıp bakmıyordu. Kutuyu alıp yatağımın üzerine oturdum ve kutuyu açtım.
Kutunun içinde yazılar, hediyeler vardı. Kutunun içinde bir tane daha küçük kutu vardı. İçinde ne olduğunu bilmiyordum. Hemen kutuyu açtım. Kutunun içinden saat çıktı. Bu dünyada benim için en zor aldığım saatti. O saat benim için gerçekten çok önemliydi.
Saati alma hikayem şöyleydi. Bir gün okul çıkışı yeni açılmış bir dükkan gördüm dükkanın üzerinde saatçi yazıyordu ve çok güzel saatler gözüküyordu. Babama söylediğimde bana ‘Alamam bu aralar biraz sıkışığız.’ dedi. Ama ben çok almak istiyordum. Saati almak için saatçiye gidip saati benim için saklamalarını istedim ama saklamayacaklarını söyledi. O saati çok istiyordum. Saati başkası almış mı diye her gün saatçiye gidiyordum. Saati almak için aklıma bir fikir gelmişti, o da kumbaram. Kumbaramda kendime tablet için biriktirdiğim paralar vardı. Kumbaramı açmak için annem ve babamın yanına gidip her şeyi anlatım ama annem ve babam kumbarayı açmama izin vermedi ben aylarca saati almayı bekliyordum. En sonunda doğum günümde babam saati almıştı. Babam bana saati verdiğinde çok mutlu olmuştum. Saat kutusunun içinde bir not vardı. Not da ‘Sabır kızım sabır!’ yazıyordu.
Eline sağlık.