Sabah ezgisiyle uyanır mahalle,

Bir telaş, bir koşu, çantalar elde.

Okul yolu taşlı, umutla dolu,

Her adımda büyür çocukların soluğu.

Sınıfın kokusu karışır zamana,

Tebeşir, kalem, defter, hayrana.

Bir soru sorar öğretmen ansızın,

Bir cevaptır belki geleceğin yazgısı.

Pencereden düşer güneşin eli,

Isıtır hayalleri, kalpleri, dili.

Bir resim çizer çocuk maviye,

Altına yazar: “Ben büyüyünce…”

Tenefüs çanı çalar neşeyle,

Arkadaşlık kurulur bir simitle.

Birlikte düşülür nice hayale,

Bir kalemde başlar nice masale.

Zil çalınca dağılır yine rüya,

Ama okul kalır hep bir duvarda:

Adını yazdığın o ilk köşede,

Bir ömür saklanır çocukluk hecede.