Bisikletleri yerine bırakmaya geldiğimizde ben bisikletten indim ve birden bire yere düştüm. Sanki birisi bana bilerek çarpmıştı ama görünürde birisi yoktu. Acaba orda gördüğüm şey buraya mı gelmişti? Yoksa onlardan bir sürü mü vardı?

Yada benim bunları yaşamamın bir nedeni vardı. Eğer nedeni varsa neden ben. Şu an bu soruları yanıtlamaya vaktim yoktu. Yerden kalktım ve ellerimdeki kanı sildim. Kerem ve Feyza bir şeyim var mı diye sordular ve bir şeyim yoktu sadece yerdeki taşlar ellerimi kanatmıştı. Eve çıktık ve elime yara bandı yapıştırdık. Yoldan geldiğimiz için yorgundum ve aşağıda oynayınca daha da çok yorulmuştum. Oturma odasına geçip koltuğa oturmuştum ve oturduğum gibi uyuya kalmıştım. Rüyamda o yaratığın yüzünü gördüm. Onun tuhaf yüzünü gördüğüm anda güzel uykumdan uyandım. Akşam olmuştu, mutfağa gittiğimde herkes ordaydı. Yemek yemişlerdi ve benim yemek tabağım mutfaktaki yemek masasının üstünde soğumuş bir şekilde duruyordu. Masanın başına geçtim ve yemeğimi yedim. Ardından salona geçtik ve Kerem ile oyun oynadık. Saat dokuz olmuştu daha yeni uyanmışken nasıl uyuyabilecektim? Üstelik o korkunç yüzü görecektim. Bütün gece uyanık kalamazdım. Eninde sonunda o yüzü tekrar görecektim. Ama bu olayların başlangıcında dostça bir seslenme duymuştum. Belki de bu şey kötü değildir, belki de çok iyi biridir. Aslında ne olduğunu da bilmiyordum ona şey demek hoşuma gitmiyordu. Yüzünü gördüğümde ne olduğunu da anlayamıyordum. Filmlerde gördüğümüz hiçbir şeye benzemiyordu.

GECE 02:46

Çok uykum vardı ve en sonunda uykuya dalmıştım. Rüyamda onun suratını gördüm ve bana el uzatıyordu. Elimi verirsem kötü bir şey olabilir diye düşündüm ama ya iyi biriyse?

DEVAM EDECEK…

Ayşe Melek Ertuğrul