Günlerden bir gün Mıncır evde çok sıkılıyordu. Mıncır’ın aklına bir fikir gelmişti, arkadaşları ile çılgınca gezecekti. Mıncır arkadaşları Tostos ve Tina toplandılar. Mıncır “Arkadaşlar, çok güzel bir geziye hazır mısınız?” Tina ve Tostos bir ağızdan “ Eveeeeet!” diye bağırdı. Gezi başlamıştı hepsi çok heyecanlıydı. Sonunda adaya varmışlardı. Tina “ Aaa yengeç!” diye bağırdı. Çılgın Mıncır “ Bekle yardıma geliyorum.” dedi. Mıncır Tina’yı kurtardı. Peki, Tostos neredeydi? Tina -Teşekkür ederim,Mıncır. -Ne demek her zaman yardım ederim. Mıncır denizde yüzerken, Tina Tostos’un yokluğunu fark etmişti. “ Hey! Mıncır Tostos nerede?” Mıncır endişe ile “ Olamaz! Tostos yok,Tostos neredesin?” Tina ile Mıncır Tostos’u ararken Tostos ağacın altında güneşleniyordu. Tostos Mıncır’ın sesini duydu ve “Mıncır buradayım.” dedi. Mıncır ile Tima Tostos’un yanına gidiyorlardı. Bir anda bayıldılar ve uyandıklarında kendilerini kocaman bir kafesin içinde, dev yengeçler tarafında esir tutulduklarını fark ettiler. Mıncır ve Tina çok korkuyordu, çünkü Tostos onları kurtaramaz,Tostos çok şapşal bir kediydi. Gece olmuştu fakat, Tostos hala ortalarda yoktu. Mıncır, bir ayak sesi duymuştu. Tina’ya “ Tina ayak sesi geliyor,duydun mu?” Tina ise “ Hayır Mıncır, duymadım.” Derken Tostos “Heyy sizi kurtaracağım!” dedi. Tina ile Mıncır biraz şaşkın ve çokça mutlu oldular. Tostos onları kurtardı. Sabah oldu artık buradan gitmeleri gerekiyordu. Yeni bir yolculuğa yelken açtılar. 1. BÖLÜM PARİS YOLCULUĞU “EYFEL KULESİ’Nİ KURTARMAK” Sonunda Paris’e gelmişlerdi. Mıncır, Tostos ve Tina’nın gözü Eyfel Kulesi’nin güzelliğinde kalmıştı. Mİncır, Tina ve Tostos çok yoruldukları için eve gidip uyudular. Sabahın 06.00’ında “ Paaattt!” diye bir ses geldi. Tostos, Tina ve Mıncır uyandılar, sese bakmak için dışarı çıktıklarında bir de ne görsünler Eyfel Kulesi darmadağın olmuştu. Hepsi çok üzüldü ama onlar Kahraman Kediciklerdi. Tostos inşaat malzemelerini aldı, Tina inşaat kıyafetlerini aldı. Mıncır ise inşaatı yapacaktı fakat bu tek kişi ile yapılabilecek bir iş ddğildi. Mıncır “Arkadaşlar,şey ben bunu tek başıma yapamam. Bana yardım edebilir misiniz?” Tina ile Tostos bir ağızdan “Elbette yardım ederiz” Mıncır çok sevindi. İnşaata başladılar,fakat bu iş aylarca sürebilirdi. Aradan 2 ay geçti ama sadece yarısı bitmişti,kedicikler çok yorulmuştu ama hepsi bir ağızdan “ Biz Kahraman Kedicikleriz, bunu hallederiz.” Dediler ve işd koyuldular. Beş ay sonra Eyfel Kulesi ilk hali gibi mükemmel olmuştu. Artık yeni yolculuğa çıkmanın vakti gelmişti. 2. BÖLÜM ADALET “ZORBALIĞA HAYIR!” Artık zorbaları yaşadığı yere gelmişlerdi. Buradaki herkes zorba bazıları ise zorbalığa uğramış çocuklardı, üzücü yanı ise göreve bugün başlayamazlardı, çünkü çok yorgunlardı. Sabah olmuştu, artık göreve başlayabilirlerdi. Buradaki çocuklar çok kötüydü. Kahraman kediciklerin bir şey bulup zorbalığı durdurmaları gerekiyordu. Tina’nın aklına bir fikir geldi. Arkadaşlarına fikrini anlattı. Arkadaşları fikrini çok sevdiler. Tina’nın fikri kağıtlara “Zorbalığa Hayır” yazıp bunları her yere yaymaktı. Kedicikler kağıtları aldılar ve yazıları yazdılar çok güzel olmuştu. Bu kağıtları her yere astılar. Zorba çocuklar bu yazıları görüp üzüldüler. Artık zorba değil kanka oldular. Ve sırada yeni bir yolculuk vakti… 3. BÖLÜM HAYVANLARA ŞİDDETE HAYIR “HAYVANLARI SEVİN.” Sonunda hayvanların şiddet gördüğü yere gelmişlerdi. Burada hayvanlara eziyet ediyorlardı. Kahraman kediciklerde hayvanlardı. Fakat kedicikler hiç korkmadı çünkü onlar çok cesur kedilerdi. Arkadaşlarını kötü insanlardan kurtarmaları lazımdı. Bir çözüm bulamadılar, akıllarına hiçbir şey gelmiyordu. Tostos’un aklına bir fikir gelmişti. Onlara hayvanlara yaşattıkları acıyı göstereceğiz. Tina ve Mıncır”Nasıl yapacağız onu?” Tostos “Bize kötü davrandıkları bir resim çizerek şiddete hayır diyeceğiz” Yapmaya başlarlar ve çok güzel olur. Bu resimleri her yere asarlar ve kötü insanlar bu resimleri görür. Kötü insanların içinden aynısını bizde yaşayabilirdik diye düşünceler geçer. Artık buradan gitmenin vakti gelir. 4. BÖLÜM ÇEVREYİ KİRLETME “ÇEVREYİ SEV” Sonunda çevresi kirli olan ülkeye gelmişlerdi. Burası çok pis kokuyordu. Hemen yeni kıyafetler giyip, eldivenlerini taktılar. Etrafı temizlemeye başlamışlardı fakat, bu iş hiç bitecek gibi görünmüyordu. Tostos, Tina ve Mıncır çok yoruldular. Bu yorgunluğun ardından dinlenmeye karar verdiler. Kedicikler dinlenirken, Tina kahve hazırlıyordu. Kahveler hazırdı. Kedicikler kahvelerini içtikten sonra temizliğe devam ettiler. Sonunda çöplerin yarısını topladılar fakat daha diğer yarısı vardı. Kedicikler, eve gidip uyudular. Sabah olmuştu kedicikler kahvaltı yapıyordu. Artık çevreyi temizleme vakti gelmişti. Kedicikler, altı saat boyunca çalışıl çevreyi tertemiz yapmıştı. Artık buradan gitmenin vakti gelmişti. 5. BÖLÜM UZAY YOLCULUĞU “KEDİCİKLERİN UZAY MERAKI “ Kedicikler uzaya gelmişti. Fakat bir an önce Güneşten gelen zararlı ışınları durdurmaları gerekiyordu. Kedicikler, uzay aracına bindiler. Aracı Mıncır sürüyordu. Güneşin yanına yaklaşıp, zararlı ışık yok etme tuşuna bastılar. Artık zararlı ışıklar kaybolmuş, kedicikler uzayda geziniyordu. Tostos’un gözüne bir şey çarptı. Tostos” Hey arkadaşlar güneşin üstündeki lekelere bakın” dedi. Tina ile Mıncır” gelin inceleyelim.” dedi. Kedicikler lekeleri incelediler. Güneş lekeleri kediciklerin çok ilgisini çekmişti fakat, artık Ay’a gitmeleri gerekiyordu. Tina” haydi gelin Ay’ı inceleyelim” dedi. Mıncır ile Tostos” Tamam.” dedi. Kedicikler Ay’da bir iz bırakmak istiyordu. Kedicikler Ay’ın üstüne kendi isimlerini yazdılar. Kediciklerin artık yeni bir yolculuğa çıkma vakitleri gelmişti. 6. BÖLÜM SUYU İSRAF ETME Kedicikler sonunda gelmişti. Burada her yer suyla kaplıydı, kedicikler suyun israf edildiğini görünce çok üzüldüler. Kedicikler bir an önce suyu boşa akıtan vanayı kapatmalılardı Hemencecik vananın olduğu köy yani “Garip köy” e gitmelilerdi. Kedicikler yoldan geçen bir kaplumbağa gördü. Kedicikler kaplumbağaya “Şey bizi Garip Köy’e götürür müsün?” dedi. Kaplumbağa Bey “Elbette. Zaten oradan geçecektim.” diye cevap verdi. Kedicikler hemen arabaya atladılar. Sonunda Garip Köy’e gelmişlerdi. Kaplumbağa Bey’e teşekkür edip arabadan indiler. Köye vardılar ve vanayı gördüler. Hemen vanaya doğru koştular ve vanayı sola doğru çevirdiler. Artık kedicikler tüm maceraların sonuna gelmiştiler. Yaptıkları iyilikler sayesinde “Doğa Koruma” ödülü almışlardı. Kedicikler tüm halkın gözüne girmeyi başarmıştı. Kedicikler artık evlerine dağıldılar ve yaşadıkları maceraları asla unutmayacaklardı. Sıkılmış bir kedi maceraya uğramak istiyor. Bunun arkadaşları ile daha eğlenceli olacağını düşünüp arkadaşlarını davet ediyor. Bu kedicikler hem eğlenip hem de doğayı korumuş oluyorlar. Ve tüm halkın gözüne girmeyi başarıp “Doğa Koruma” ödülünü almaya hak kazanıyorlar. IRMAK KOÇİN Â
