TERCİHLER GELECEĞİMİZDİR

    Merhaba ben Defne. Ben 17 yaşındayım. 11 Aralık 2003 yılında doğdum. Benim annemin ismi Arzu, babamın ki ise Hakan. Ailemi çok seviyorum. Lise sona gidiyorum ve hangi mesleği seçeceğimi bilmiyorum. Ama aslında aklımda birkaç fikir var. Bunlar; öğretmenlik ve doktorluk. Öğretmenliği düşünmemin nedeni çocukları çok fazla sevmem. Doktorluğu düşünmemin sebebi ise , hastaları iyileştirdiğimde çok mutlu olacağımı düşünmem . Bu seçimi yapmak gerçekten çok zor ama bir seçim yapmam lazım. Annem doktor, babam ise öğretmen olmamı istiyor. Aslında kendi mesleğimi kendim seçmek istiyorum. Bir arkadaşım var , adı Çağla. Aynı sınıfa gidiyoruz. O veteriner olmak istediğini söylüyor. Ve hayvanları gerçekten çok seviyor . Zaten evinde de hem kedisi hem köpeği var. Benim ise doktor olmamı istiyor. Ama gerçekten çok kararsızım. Herkes farklı şeyler söylüyor. Kimi aşçı, kimi mühendis, kimi ise bir pilot olmamı istiyor. Ve bu böyle uzayıp gidiyor. 
    Ailenin en büyüğüne sordum, ve '' Kızım bu senin kendi mesleğin hangi mesleği okumak istiyorsan onu oku. Hiçbir zaman için başkasının lafına aldanma ve bu her şey için geçerli. Çünkü başkası kendi olmak istediği mesleği söyler. Niye diye soracak olursan hemen cevaplayayım : Canım kızım herkes senin gibi başkasına sorduğu için , söylenen mesleği seçiyor ve kendi istediği mesleği okuyamıyor. Bunu sakın aklından çıkarma. Bu anlattıklarımı ve istediğin mesleği yarına kadar düşün. Ve artık bir şeye karar ver. '' '' Tamam bu söylediklerini düşüneceğim '' dedim. Ve ''onu çok sevdiğimi '' söyleyip oradan ayrıldım. Eve doğru yürüdüm. Yürürken bir yandan da konuştuklarımızı düşündüm. Eve vardığımda hemen odama çıkıp düşünmeye devam ettim. Annem seslendi '' Kızım yemek hazır hadi gel. '' Koşarak hemen aşağıya indim. Annem en sevdiğim yemekleri yapmıştı. Bu arada benim en sevdiğim yemekler ; karnabahar ve patates kızartması. Yemeğimizi yedik, biraz ailem ile oturdum. Daha sonra yatmak için odama gittim. Sabah olmuştu , erkenden kalktım. Dişlerimi fırçaladım, üzerimi giyindim ve kahvaltı yapmak için aşağıya indim . Annem geç kalabileceğimizi ve biraz hızlı yememi söyledi. Artık öğretmenime hangi mesleği seçtiğimi söylemem gerekiyor. Dün akşam çok düşündüm ve bir fikre vardım. Evden çıktık. Okula geldik, annem '' Bol şanslar benim güzel kızım '' dedi. Daha anneme bile hangi mesleği seçtiğimi söylememiştim. Sınıfa girdim. Öğretmenim sınıfta değildi. Sırama oturup, öğretmenimin gelmesini bekledim. Öğretmenim geldi, hemen yanına gittim . ''Öğretmenim istediğim mesleğe artık karar verdim. İstediğim meslek öğretmenlik. Çünkü bende sizin gibi iyi kalpli ve öğrencilerini, çocukları yerine koyan biri olmak istiyorum. '' Öğretmenim beni tebrik etti , benimle gurur duyduğunu ve çok güzel bir öğretmen olacağımı '' söyledi. Okuldan sonra annemle birlikte pizzacıya gittik. Annem artık mesleğime karar verip vermediğimi sordu. Anneme öğretmenimle aramızda geçen olayları anlattım. Annem öğretmen olmaya karar verdiğimi duyduğunda çok şaşırdı. Çünkü benim doktorluğu seçeceğimi düşünüyordu. O da beni öğretmenim gibi tebrik etti ve böyle kutsal bir mesleği seçtiğim için benimle gurur duyduğunu söyledi. 
 Beş sene sonra ; benimde çok güzel öğrencilerim, daha doğrusu çocuklarım yerine koyduğum yavrularım vardı. Yapacakları tercihlerde doğru kararlar vermeleri için onların hep yanında olacağım. Çünkü tercihler geleceğimizdir.

Ece Naz YILDIZ 5/G 272

Bu gönderiye oy ver!
[Toplam: 1 Ortalama: 5]

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir